Rozdział 2

~Cześć skarby ;) Dziekuje za każdy miły komentarz w moją stronę, jesteście kochani, mam nadzieję że ten rozdział także się Wam spodoba :) Trzymajcie za mnie kciuki za następne rozdziały. Miłego czytania, kocham Was!~

-Drodzy pasażerowie powoli zniżamy się do lądowania, prosimy zapiąć pasy oraz wyłączyć urządzenia elektroniczne. Oświetlenie w kabinie zostanie wyłączone.

-Dear passengers slowly descends for landing, please fasten your seat belts and turn off electronic devices. The lighting in the cabin is turned off.

-Uff, wkońcu-powiedziałaś sama do siebie

-Zdecydowanie najgorszy lot w moim życiu-powiedział Harry

-Drodzy pasażerowie, prosimy o zachowanie spokoju...-kobieta nie dokończyła zdania ponieważ samolotem znowu rzuciło. Czułaś pod stopami potężne wibracje. 

-Podwozie...-szepnął Harry

-Co się stało? Co z nim?! -totalnie roztargana wydukałaś w stresie

-Nie może się wysunąć, albo będziemy krążyć nad lotniskiem, albo spadniemy

Dźwięk skrzypania nasilał się, kolejne próby wysunięcia na nic. Wyjrzałaś przez okno, byliśmy paredziesiąt metrów na domami, widziałaś wszystko jak na dłoni, to było cholernie trudne uczucie. W jednej chwili mogłaś stracić wszystko. Kolejne próby, nadal krążyliście. Nagle coś porządnie hukneło, WYSUNEŁO SIĘ! Jezu, to było straszne, już nigdy nie polecę tymi liniami - pomyślałaś

Wkońcu wylądowaliście...ludzie zaczeli klaskać, dlaczego oni klaszczą?! Zapewne to stres.

Razem z Harrym ruszyliście po odbiór walizek, a następnie na terminal A1.

-No to ten...do zobaczenia kiedyś - posłałaś chłopakowi szczery uśmiech

-To napewno, mogę twój numer telefonu? 

-Jasne, ty wbij mi swój- wymieniliście się telefonami i wpisaliście swoje numery.

Na porzegnanie czule się przytuliliście, pomyślałaś że Harry byłby naprwde dobrym przyjacielem. Może i rzeczywiście kiedyś się spotkacie.

Taksówka podwiozła Cię pod sam dom Taty. Wkońcu tu dotarłaś, cieszyłaś się jak dziecko. Wychodząć z auta ujrzałaś KLIKNIJ. Domki były przeurocze, wszystko tu było takie cudowne. Zaciągnełaś się rześkim powietrzem i kliknęłaś w dzwonek.

Po chwili drzwi otworzyły się i ujrzałaś w nich jakąś kobietę. Kim ona do cholery jest?! Przecież miałam przyjechać do Ojca a nie do niego i jakieś babki...Ogarnęłaś się i pomyślałaś, że może jest miła i dogadasz się z nią lepiej niż z mamą?

-Dzień dobry, jestem Lizzy przyjechałam tu do Taty.

-Oh, przecież wiem ślicznotko, Mark tak dużo o Tobie opowiadał, wchodź do środka cukiereczku- na te słowa zrobiło Ci się ciepło na sercu, nikt nigdy do ciebie tak nie mówił.

Weszłaś do mieszkania i zobaczyłaś bardzo nowoczesny dom, mimo że z początku się tak nie wydawało. Tata serio się postarał.

-Witaj Lizzy, jak minął lot? - przytulił Cię Tata

-Cześć tato, ledwo dolecieliśmy było strasznie...

-O jejku, skarbie. To może idź się prześpij. Wszystko jest gotowe, ostatni pokój po lewo.

-Ok, dziekuje

Twój pokój był w niebieskich barwach, taki kolory uwielbiałaś, rozpakowałaś walizkę i wyciągnęłaś piżamy oraz laptopa. Ostatni raz przejrzałaś twittera i zaobserwowałaś Harry'ego, a po chwili dostałaś follow back. jak widać czekał na to. Postanowiłaś że wyślesz mu sms'a na dobranoc.

"I jak sie czujesz? Może jutro się spotkamy? Dobranoc - Lizz xx"

Odłożyłaś telefon i poszłaś wziąć prysznic, jutro masz wstawić się w szkole baletowej więc musisz być wyspana.

O, przyszedł sms.

"Hej Lizz, wszystko dobrze, a co proponujesz? ;) - Harry"

"Jutro o 12 kończę zajęcia, może pokażesz mi jakąś ciekawą kawiarnię?"

"Ok, będę czekał, dobranoc moja baletnico"

Odłożyłaś telefonu i zasnęłaś. 

Kochani wiem że słabe ale nie miałam dziś weny :c Przepraszam, komentujcie czy się podoba czy nie :) Mam już ciekawy pomysł na następny. Dziękuję Paulii za wsparcie :*